برای شناسایی خلأها و مشکلات موجود در مسیر مشاغل خانگی، به سراغ فاطمه احمدزاده یکی از پشتیبانان مشاغل خانگی در مشهد رفتیم.
او که با حرفه خیاطی از زمانی که مادرش خیاط بود، آشنا شده است، می‌گوید: بیشتر افراد خانواده مادری‌ام در این حرفه مشغول به فعالیت هستند. به همین دلیل من از کودکی با خیاطی آشنایی داشتم. مادرم نیز به‌ صورت حرفه‌ای خیاطی می‌کرد و از لباس‌های ساده تا لباس عروس و لباس‌های مجلسی را می‌دوخت؛ چرا که در گذشته خیاطی به شکل تخصصی امروز نبود و تنها به‌ صورت شخصی‌دوزی برای مشتریانش خیاطی می‌کرد. من نیز به همین شکل خیاطی را ادامه دادم.
احمدزاده می‌افزاید: با فاصله گرفتن از روش‌های سنتی، مزونی را راه‌اندازی کردم و سپس با تشکیل آموزشگاه خیاطی، هدفم را روی آموزش، تولید و فروش قرار دادم؛ چرا که مهارت‌آموزی می‌تواند به درآمدزایی و اشتغال‌زایی منتهی شود و هدفم را بر حمایت از خانم‌های بی‌سرپرست و بدسرپرست گذاشتم.

آموزش و استعدادیابی برای راه‌اندازی مشاغل خانگی
این پشتیبان مشاغل خانگی خاطرنشان می‌کند: با توجه به اینکه کارشناس ارشد مشاوره شغلی هستم، تصمیم گرفتم تعدادی از خانم‌هایی را که استعداد داشتند؛ اما با مشکلاتی روبه‌رو بودند، شناسایی کنم. به‌ویژه برای حمایت از خانواده‌های آسیب‌دیده و آسیب‌پذیر هدفم این بود که به این خانم‌ها کمک کنم تا بدون اینکه از خانه بیرون بیایند، بتوانند درآمد سالمی داشته باشند. فرزندانشان نیز در خانه بمانند و به سمت بزهکاری کشیده نشوند. برای این کار، طرحی را اجرا کردم که همزمان با آموزش رایگان، کار با اجرت را به آن‌ها سپردم و توانایی افراد را در این زمینه بالا بردم تا به‌ جای اینکه برای کار از روستا به شهر بیایند، خودشان در روستا کارآفرینی کنند و گروهی را تشکیل دهند. 
او ادامه می‌دهد: این افراد پس از آموزش، برای من در خانه کار می‌کردند. برای کسی که چرخ خیاطی نداشت، چرخ خیاطی می‌خریدم و به آن‌ها می‌گفتم سطح کار خیاطی‌تان را ارتقا دهید؛ چرا که برای افزایش درآمد، باید توانمندی بالایی داشته باشید. 
احمدزاده درباره هدف خود از این کارآفرینی می‌گوید: نگاه من در کار این بود که هر چه خانواده‌ها سالم‌تر شوند، در نتیجه جامعه نیز سالم‌تر خواهد بود. یکی از دغدغه‌هایم نیز این بود که به فرزندانشان حس استقلال و هویت بدهم. با این اتفاق، بچه‌ها یاد می‌گرفتند که باید کار کنند و از تنبلی دور شوند و می‌آموختند خودشان درآمد داشته باشند و این اعتماد به‌نفس به‌ آن‌ها داده می‌شد که می‌توانند کارآفرین شوند و به دیگران نیز کمک کنند.
این پشتیبان مشاغل خانگی با بیان اینکه حدود ۳۵ سال است در زمینه مزون، آموزش خیاطی و اشتغال‌زایی فعال هستم، عنوان می‌کند: تاکنون هر کس به ما مراجعه کرده، به او کمک کرده‌ایم حتی اگر هیچ مهارتی نداشته است. برای برخی، پارچه تهیه کرده‌ایم تا خیاطی کنند. برای بعضی دیگر با هماهنگی‌های لازم در بازارچه‌های محلی مختلف و نمایشگاه‌ها زمینه فروشندگی را فراهم کرده‌ایم؛ اما این به شرطی است که ما از نظر مالی قدرتمندتر باشیم تا بتوانیم به این افراد کمک کنیم؛ زیرا هر چقدر قدرتمندتر باشیم، می‌توانیم افراد بیشتری را زیرپوشش قرار دهیم.
او بیان می‌کند: ما کارگاه مشخصی نداریم و تمام فعالیت‌ها به‌صورت مشاغل خانگی است. اکنون دست‌کم ۷۰ نفر در منازلشان برای من کار می‌کنند و اگر بودجه‌ای داشته باشم، می‌توانم این تعداد را افزایش دهم. حدود ۸۰ درصد این افراد در مناطق حاشیه‌ای شهر مشهد زندگی می‌کنند. امیدوارم بتوانم تعداد نیروها را افزایش دهم؛ چرا که به همان نسبت دعای خیر این افراد برکت بیشتری به کسب‌وکار ما می‌بخشد.
احمدزاده خاطرنشان می‌کند: ما از روبالشی‌های ساده تا عباهای مجلسی فاخر که نقاشی روی پارچه و جواهردوزی دارند، تولید می‌کنیم. به همین نسبت خیاط‌ها را سطح‌بندی کرده‌ام و به هرکس با توجه به توانایی و استعدادی که دارد، کاری را می‌سپارم.
این پشتیبان مشاغل خانگی با بیان اینکه چند سال پیش مزون داشتم؛ اما به ‌دلیل هزینه‌های سنگین اجاره، دیگر امکان‌پذیر نیست، یادآور می‌شود: در حال حاضر مزون ثابتی برای فروش لباس‌ها ندارم و بیشتر فروش ما از طریق نمایشگاه‌ها و بازارچه‌های محلی است. در نمایشگاه‌های داخلی حضور دارم و چند سالی است در حوزه نمایشگاه‌های خارج از کشور نیز شرکت می‌کنم. هر چند وقت یک بار، برای فروش فوق‌العاده، مکانی را انتخاب می‌کنیم تا تولیدات خیاط‌هایی که زیرمجموعه‌ام هستند، به فروش برسد و آن‌ها بیکار نمانند. 
وی می‌افزاید: بسیاری از افراد به ما مراجعه می‌کنند و می‌گویند سرمایه ندارند یا خیاطی بلد نیستند. به آن‌ها می‌گویم که می‌توانید در بازارچه‌های نزدیک محل زندگیتان فعالیت کنید. من هم به آن‌ها کمک می‌کنم و دوخت و تولید محصولی را که فروش خوبی در آن بازارچه محلی دارد، آموزش می‌دهم تا در همان بازارچه آن محصول را به ‌فروش برسانند. با این کار هم آن فرد درآمدی کسب می‌کند و هم ما سودی از این کار می‌بریم تا بتوانیم این نوع فعالیت را گسترش دهیم.

ایجاد اشتغال موجب کاهش بزهکاری می‌شود
احمدزاده با بیان اینکه متأسفانه هیچ نهاد یا سازمان دولتی به ما کمک نکرده و در مراجعه‌هایی که داشته‌ایم، روی خوشی به ما نشان نداده‌اند، یادآور می‌شود: اگر توانمندتر شوم، می‌توانم به‌جای ۵۰ نفر برای ۵۰۰ نفر اشتغال‌زایی کنم. البته هدف تنها اشتغال‌زایی نیست؛ بلکه از نظر اجتماعی ایجاد اشتغال سبب کاهش بزهکاری می‌شود؛ چرا که ۹۹درصد بزهکاری‌ها به ‌دلیل نداشتن شغل است؛ اما هنگامی که یک مادر شغل و درآمد داشته باشد، می‌تواند کنار فرزندانش باشد و آن‌ها را بهتر تربیت کند.

بودجه مشاغل خانگی نسبت به سال گذشته نصف شده است!
این پشتیبان مشاغل خانگی درباره اینکه آیا وام مشاغل خانگی را دریافت کرده یا خیر، می‌گوید: من تا سال گذشته مجوز پشتیبان مشاغل را نگرفته بودم؛ اما سال پیش این مجوز را دریافت کردم. به اداره کل صنعت، معدن و تجارت نیز مراجعه کردم. بازرسان این اداره افراد زیر پوشش من را دیدند و تأیید کردند که آن‌ها واقعاً مشغول به‌کار و سرپرست خانواده‌هایشان هستند. سال گذشته مبلغی را برای دریافت وام تأیید کردند؛ اما گفتم این مبلغ برای من کم است و با توجه به حجم کاری که انجام می‌دهم، کار من با این مبلغ راه نمی‌افتد. گفتند صبر کنید سال آینده بودجه تخصیص پیدا می‌کند و مبلغ بیشتری را به شما اختصاص می‌دهیم. متأسفانه امسال ۲۰۰ میلیون تومان از آن مبلغی که سال گذشته اعلام کرده بودند نیز کاهش دادند و می‌گویند بودجه ندارند. مبلغ بودجه نسبت به سال گذشته نصف شده و اگر همین مبلغ را هم دریافت نکنید، متضرر می‌شوید. من هم قبول نکردم و آن مبلغ را نگرفتم.
وی متذکر می‌شود: من نمی‌خواهم این پول را برای خرید خودرو مدل بالا یا وسایل لوکس استفاده کنم؛ واقعاً مشغول کار هستم و هدفم این است که اگر اکنون با ۷۰ چرخ خیاطی کار می‌کنم، تعداد چرخ‌ها را افزایش دهم. هر روز در حال به روزرسانی در تولیداتم هستم. آموزشگاه را نیز به‌ همین دلیل راه‌اندازی کرده‌ام تا کسانی که می‌آیند، در مسیر آموزش قوی شوند و بتوانند مربی‌های خوبی در محله‌های خود باشند. این امر سبب می‌شود افراد در حاشیه شهر درآمدزایی داشته باشند. متأسفانه به نظر می‌رسد مسئولان اهمیت چندانی به این موضوعات نمی‌دهند.